We maken een verrassende wandeling door een relatief nieuw natuurgebied onder de rook van de stad Groningen. Natuurgebied Westerbroek is één van de laatste laagveenmoerassen van de provincie Groningen en vormt de verbinding tussen het Roegwold en het Zuidlaardermeer. Vanaf de parkeerplaats van het Van der Valk hotel wandelen we via het fietspad naar de Hesselinkslaan. De statige laan omzoomt met eeuwenoude eiken strekt zich tientallen meters voor je uit. Op een splitsing sla je linksaf en wandel je het zo kenmerkende Groningse open landschap in. Aan je linkerhand zie je letterlijk de rook van de bedrijven aan het Winschoterdiep opstijgen terwijl je door een uniek natuurgebied wandelt. Broekbossen, moeras, petgaten en ruige graslanden wisselen elkaar in hoog tempo af. Via een klaphekje verlaten we tijdelijk het natuurgebied en wandelen we door het buitengebied van het dorpje Westerbroek. De oude boerderijen laten we achter ons als we het natuurgebied Westerbroek weer betreden en via een slingerend pad een prachtig uitzicht hebben over de petgaten. Via de statige Hesselinkslaan wandel je weer terug naar de parkeerplaats.
Reacties
Geef reactie
Een bijzonder verlaten veengebied, die in vroegere tijden veel werk en een levendige middenstand bood in Westerbroek.
Henk Jsz ES, 16-02-2023
14 februari 2023 liep ik het knopenrondje Westerbroek nog eens maar nu in betere weersomstandigheden dan in januari van dit jaar. Omdat ik toen min of meer mijn oriëntatie in het gebied een beetje kwijt was liep ik vanaf de uitkijkheuvel in het begin van de wandeling een lange door riet geflankeerde recht toe rechtaan laan die even boven knooppunt 60 op de Oudeweg uitkwam. Nu dus een hernieuwde poging om de volledige route volgens de aangegeven knooppunten te volgen. Het eerste begin is een lange eikenbomenlaan de Hesselinkslaan naar knooppunt 7. Dan gaan je het voormalige hoogveengebied in met een eenzaam huis vlak voor het natuurgebied, waar paarse krokussen de lente al aankondigen. Even verderop staat op een heuvel een bankje, ideaal om even te gaan koffiedrinken. Selfsupporting is het motto vandaag, want tijdens deze wandeling kom je geen horecagelegenheid tegen. Men heeft vanaf de heuvel een mooi overzicht over een aantal plassen. Deze plassen zijn na het afgraven van het hoogveen ontstaan. Men heeft daarna uit deze plassen veenachtig materiaal met behulp van baggerbeugels losgemaakt van de bodem. In pramen werd het baggerspecie vermengd met water tot een brij. Dit werd op zogenaamde legakkers tot drogen gedeponeerd. Daarna werd deze massa vast getrapt met onder klompen bevestigde plankjes. Tijdens het drogen werd met een trekklauw op regelmatige afstanden strepen getrokken. Op de strepen werd met een soort spade (baggerijzer) de veenmassa in blokjes verdeeld. Zodra de snijvlakken waren ingedroogd werden de turven los-gestoken, gedroogd en afgevoerd. In een weilandje naast dit veengebied zijn een groot aantal grauwe ganzen aan het foerageren en in één van de petgaten wordt een zilverreiger gespot. Het eerste deel van de route eindigt op de Woortmansdijk en die bij knooppunt 59 naar rechts afbuigt en overgaat in de Oudeweg. Bij knooppunt 60 loop je het veengebied weer in. Eigenlijk heb ik in januari niet veel gemist, want het is een behoorlijk eind lopen over een landelijke verbindingsweg en je moet oplettend zijn voor het verkeer dat je passeert op deze naar verhouding smalle weg. Het enige bijzondere: er lag een steenmarter langs deze weg, een prachtig mooi beestje, rood bruine pels en een witte bef en onderbuik. Helaas door het verkeer geveld. Bij punt 60 opnieuw dus het veengebied in en net als in januari zag ik op enige afstand een kleine kudde Schotse hooglanders grazen. Deze keer was er een ooievaar in hun gezelschap. Gelukkig bevonden de runderen zich niet op de wandelroute, want er wordt wel gewaarschuwd dat je hier op eigen risico loopt en afstand houdt tot deze niet-aaibeesten. Het traject volgt nu een wat zompig deel en na een aantal vlonders passeer je grote waterpartijen. Dan kom je weer op de Hesselinkslaan uit. Even verderop langs het Winschoterdiep is de bushalte. Wandelgroet uit Appingedam, Henk
Geef reactie
