We maken een mooie wandeling vanuit het Groningse dorp Onnen naar het natuurgebied de Appèlbergen. De Appèlbergen is een voormalig militair oefenterrein (vandaar het accent op appèl) en tegenwoordig een geliefde wandelbestemming van de inwoners van Groningen stad en omgeving. Via een verharde weg verlaten we Onnen welke langzaam over gaat in een zandpad. Aan je linkerhand heb je een prachtig uitzicht over de Onnerpolder, een beschermd weidevogelgebied. Aan je rechterhand zie (en ruik) je de bedrijvigheid op de akker- en melkveebedrijven. Na het oversteken van de weg lopen we via een breed zandpad tussen de akkers in de richting van de Appèlbergen. Hier maken we een mooi rondje om eeuwenoude pingoruïnes (deze meertjes zijn restanten van zogenaamde 'pingo's; heuvels gevuld met ijswater uit de IJstijd), staan we stil bij het monument voor de slachtoffers van de Meistaking 1943 en kun je genieten van wat lekkers bij het paviljoen Appèlbergen. Via smalle, kronkelende paadjes langs middeleeuwse karrensporen verlaten we de Appèlbergen en wandelen we over een zandpad dwars tussen de velden terug naar Onnen.
Reacties
Geef reactie
Een afwisselende wandeling met een rijke geologische geschiedenis.
Henk Jsz ES, 26-06-2024
Maandag 24 juni 2024 met 2 bussen naar Onnen gereisd om het knopenrondje Appélbergen te gaan lopen. Het is deze dag zomers weer en even wennen na alle nattigheid in de afgelopen periode. Via de Bakkerstraat bereik ik het Dorpshuis 'Tiehof', waar het startpunt is van dit knopenrondje. In de Bakkerstraat staat een bijzonder opvallend gebouw. Uiterlijk heeft het nog de vorm van een kerk. Het is in 1953 gebouwd als Gereformeerde kerk naar het ontwerp van de bekende Groningse architect Reitsma. De vorm van de kerk heeft trekjes van de periode van de Amsterdamse school. Na de vorming van de Protestantse kerk Nederland in 2005 heeft het de naam Koepelkerk gekregen. Sinds 2013 heeft het een dubbele functie gekregen. Er is zowel een woonhuis als een architectenbureau in gevestigd. Via de Koelandsdrift verlaat je Onnen en hebt vanaf dit pad ruim uitzicht over de Onnerpolder, tot aan in de verte de silhouetten van de scheepsbouw aan het Winschoterdiep. Men houdt van paarden en in diverse weides grazen ze in groepen samen met hun veulens. De Koelanddrift is ruim voorzien van bomen en dat komt goed uit met de oplopende temperaturen. Vlak voor ons bekende knooppuntpaaltje nr. 24 loop je langs een groot landhuis met een uitgestrekt gazon ernaast. Hierin heeft men een aantal bloemperken gerealiseerd met een keur van vele soorten bloeiende bloemen, een prachtig gezicht. Dan wordt het bosgebied van Appélbergen bereikt. Dit is een echt wandelgebied en er zijn veel hondenbezitters die hier hun viervoeter uitlaten. In het grote bosmeer kunnen ze ook nog even zwemmen. Met deze warmte ideaal om een beetje af te koelen. Hier staat een grote zwerfkei opgesteld met daarop een bronzen plaquette met daarop de namen van 34 personen die in de periode van de meistaking zijn omgebracht en in dit veengebied zijn begraven. De staking was het gevolg van de weerstand tegen de zogenaamde 'Arbeitseinsatz', waarbij jonge mannen uit bezette gebieden gedwongen werden om in Duitsland in de oorlogseconomie te gaan werken, ter vervanging van de Duitse mannen die als soldaat moesten dienen. Door een getuige werd na de oorlog een plek aangewezen waar onder ander de bekende 16 mannen uit Marum lagen begraven. Zij werden gefusilleerd door een uit de hand gelopen kwajongensstreek. Tot 2 keer toe werd een weg geblokkeerd met boomtakken, dat tot oponthoud leidde van een voertuig met Duitsers die naar hun afgelegen radarpost in de bossen van 'Trimunt' moesten. Dit wekte dermate woede op, dat men 16 willekeurige mannen oppakte in Marum en na verslag van de gebeurtenissen op bevel van de SD in Groningen werden ze geëxecuteerd. De naam Euwe de Jong is een bekende naam, want hij stuurde zijn zoon naar huis, vlak voordat ze werden opgepakt. Deze zoon is een aantal jaren predikant geweest in Appingedam en heeft vlak voor zijn dood over deze gebeurtenis, waar hij gedurende zijn hele leven over zweeg, verteld. Na de oorlog zijn deze 16 mannen herbegraven bij het kerkje van Marum en er is een monument op hun verzamelgraf geplaatst. Daarna komt het paviljoen in zicht, waar men heerlijke koffie heeft. Na Appélbergen loop je over de Onneres. Een in volle zon gelegen heuvelachtige zandweg en ruim voorzien van uitbundig bloeiende bloemen in de bermen. Op de Onneres is een Coöperatie 'Land van Ons', ontstaan door het verwerven van 25 hectare landbouwgrond en d.m.v. onderzoek uit het verleden tracht men oude rassen van landbouwproducten weer te herintroduceren. Het herstel van biodiversiteit en bodemleven is het doel waar naar men streeft. Als voorbeeld daarvan zag ik een veld met Boekweit, een bijna vergeten graansoort. Met bijenkasten in het veld wordt dit graan bestoven. Huttentut is ook een plant die op arme grond goed gedijt, veel nectar levert aan insecten en bijen. Na het oogsten wordt hiervan olie geperst goed voor omega- vetzuren en antioxidanten. Verder bestudeert men de waterhuishouding in het gebied en tracht men deze op een natuurlijke wijze in stand te houden. Dan wordt Onnen weer bereikt en is de wandeling ten einde. , Wandelgroet uit Appingedam, Henk
Appelbergen
Matze, 28-05-2023
Mooie wandeling over het Drentse A landschap.
Appelbergen is een bijzonder uniek natuurgebied,
Maar een grote hondenuitlaatplek zonder restrictie van aanlijning.
Geef reactie
