Halve Zolenlijn

Waalwijk-Den Bosch - door lintdorpen en moerassen
De Langstraat is een langgerekte, vruchtbare kleistrook tussen de Maas in het noorden en een laagte in het zuiden (Baardwijkse Overlaat) die bij hoog water steevast onder liep. De kleistrook wordt aan beide zijden beschermd door oude dijken met 'wielen': restanten van dijkdoorbraken en overstromingen. In de kleistrook ontwikkelden zich lange lintvormige nederzettingen, zoals Waalwijk, Nieuwkuijk en Vlijmen. Langs de oude straatweg is deze historische lintbebouwing goed bewaard gebleven.
In de Langstraat, met name Waalwijk, kwam in de 19e eeuw de leer- en schoenindustrie tot bloei. In de jaren '60 stortte de industrie in: concurrentie uit lage lonenlanden. Van al die schoenfabrieken zijn er nog maar enkele over. In Waalwijk staat nu het Nederlands Leder- en Schoenenmuseum.

De wens om de Langstraat te ontsluiten met een spoorlijn was er al vroeg, maar de moerassige omgeving hield de aanleg tegen. Die moerassen hadden bovendien een militaire functie als inundatiegebied. Sowieso zou het overbruggen van de Baardwijkse Overlaat en de moerassen rond Den Bosch, zoals de Moerputten, grote investeringen vergen.
Pas in 1890 kwam de Langstraatspoorlijn in gebruik, aangelegd door de Staat. Het spoor kreeg de bijnaam Halve Zolenlijn, een verwijzing naar de schoenindustrie en het feit dat het uiteindelijk een enkelsporige lijn werd, terwijl dubbelsporig was gepland. Het spoor liep echter te ver van de lintvormige bebouwing langs de straatweg, waar de stoomtram en de autobus betere alternatieven boden. In 1950 staakte het reizigersvervoer, in 1972 het goederenvervoer. In 1988 waren de sporen opgebroken. Ook de bruggen zouden gesloopt worden, maar hiertegen kwam groot verzet. De bruggen werden gerestaureerd en vormen nu monumentale onderdelen van het Halvezolenpad, het fiets- en wandelpad dat op het tracé is aangelegd.

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij deze wandeling.

Geef als eerste reactie.

Mijn wandeling