Haarlemmermeerlijntje

Vinkeveen-Mijdrecht - door veenpolders en droogmakerijen
Het hart van Holland bestaat vanouds uit zompig veen. In dit veenpakket werden in de loop der eeuwen grote gaten geslagen, zowel door natuurgeweld (stormen) als door de mens (turfwinning). Delen van die gaten zijn later drooggemalen en ingepolderd, zoals de Haarlemmermeer (1852) en Groot Mijdrecht (3e bedijking, 1864). Dat kon nu met stoomgemalen, windmolens waren niet krachtig genoeg om de boel droog te houden. Die droogmakerijen liggen meer dan zes meter onder de zeespiegel (zo'n vijf meter onder de veenlanden). Op de repen restveen strekken zich de oude lintdorpen uit, zoals Vinkeveen, Wilnis en Mijdrecht.

Eind 19e eeuw ontstond het plan om deze nieuwe gebieden te ontsluiten door middel van een 'elektrische' spoorlijn. Door gebakkelei over concessies en verzakkingen bij de aanleg reed de eerste trein pas in 1912, niet met elektrische, maar gewoon met stoomtractie. Uiteindelijk lag er een netwerk dat zich als een spinnenweb uitstrekte tussen Amsterdam, Haarlem, Leiden, Alphen a/d Rijn en Nieuwersluis. Al in 1936 werd een deel van het kronkelende net gesloten door concurrentie van autobus en vrachtwagen. Het langst bleef de spoorlijn tussen Nieuwersluis en Uithoorn in bedrijf. Dit traject werd in 1915 geopend, tot 1950 was er nog personenvervoer, daarna tot 1986 alleen nog goederenvervoer.
Daarmee kwam in 1986 ook een einde aan de curieuze overweg in de Rijksweg (nu A2) tussen Amsterdam en Utrecht, waarbij het verkeer vrijwel dagelijks tot stilstand werd gebracht voor een langzaam voortsukkelende diesellocomotief, die vaak maar een of twee wagons achter zich aan trok. Kettingbotsingen kwamen vaak voor, vooral bij mist, waarbij diverse doden zijn gevallen. Over een deel van het netwerk lopen nu wandelpaden, andere delen zijn busbanen geworden.

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij deze wandeling.

Geef als eerste reactie.

Mijn wandeling