Doodstil is niet alleen de naam van het ruim honderd zielen tellende gehuchtje waar u in een paar minuten tijd doorheen wandelt, maar ook de eigenschap van deze streek in de noordoosthoek van de provincie Groningen. Ver weg van stedelijke bebouwing en drukke infra is de stilte hier 'indrukwekkend' te noemen. Na het karakteristieke dorp Uithuizen wandelt u kilometers lang, via Zandeweer (met schitterend terpkerkje), over de voetpaden langs de Eppenhuister- en Meedstermaar, vermoedelijk oude kreken. Na de 'stille tocht' wandelt u nog door een paar fraaie bossen. Doodstil is het onderweg ook met de horeca: die komt u na Uithuizen niet tegen...
Laatste versie: controleer voordat je gaat wandelen even of je de laatste versie van de routebeschrijving hebt.
Reacties
Geef reactie
Toevoegen
arina oosterbeek, 21-03-2021
Ik geb vandaag deze route gelopen, jammer dat jullie in uithuizen de Menckemaborg er niet bij in hebben meegenomen
Ik heb dit wrl gedaan, moeite waard
Een wandeling in een weids landschap waarin de kerktorens aan de horizon de dorpen markeren
Henk, 17-02-2019
Zaterdag 16-02-2019 heb ik Gr. Wissel 191, Uithuizen gelopen. Vannacht heeft het licht gevroren en tijdens de rit van Appingedam naar Uithuizen zie ik hier en daar witte vorstplekken in het veld. Vandaag eens met een klein busje in 45 minuten naar het startpunt station Uithuizen. Zoals in meer Groninger dorpen zijn naast moderne woonhuizen en winkels ook de Amsterdamse school kenmerken zichtbaar. Het grote winkelplein dat we even later passeren lijkt op dit moment wel een oorlogsgebied. Het hele plein is opgebroken en er liggen grote hopen stenen, zand en puin. Een voorbijganger weet me te vertellen dat hier enkele panden zoals de voormalige Rabobank worden afgebroken en men van plan is het Boterdiep door te trekken tot aan het plein zodat de bootjes als het ware bij de winkels kunnen aanleggen. Na het centrum en sportvelden loop je in de wijde wereld over het betonplaten fietspad langs de omgeploegde kleiakkers. We bevinden ons nu in de streek 'Het Hogeland' zoals de Groninger volkszanger Ede staal bezingt: 'Het is de lucht achter Oethoezen ???..dat is mien laand, mien Hogelaand'. Als je in Google intikt Ede Staal Hoogeland, bezingt hij onder een dia-vertoning van het landschap in al zijn facetten, emotioneel dit landschap. Bij Doodstil zien we de grote villa Barmerhoek die gerestaureerd en aardbevingsbestendig gemaakt wordt. Dit pand uit 1916 is gebouwd in de 'Jugendstil' met kleurige vlakken, tegeltableaus en een enigszins zwierige bouwstijl. Het plaatsje 'Doodstil' vinden mensen heel bijzonder en de oorsprong van deze plaatsnaam wordt verschillend uitgelegd. De meest logische is de Til van Doede. Til is het oud Gronings woord voor een houten brug. Eigenlijk is het dus Doods-til. Ook wordt er verteld dat iemand is omgekomen met het passeren van de brug. De route volgt nu wat schelpenpaden langs een voormalige kreek. Onderweg passeren we enkele grote kassen waarin een soort bloemkool wordt gekweekt. Aan de horizon zien we een kerktoren verschijnen voorzien van een spits dakruiter, dit blijkt Zandeweer te zijn. Het volgende dorp dat we op onze wandeling zullen aandoen. Het weer is vandaag ideaal. Een lentegevoel, prettige temperatuur, weinig wind een staal blauwe van zon voorziene lucht en uitlopende bomen, zoals hazelaars en katjes. Sneeuwklokjes en krokussen zien we voor de huizen in Zandeweer. Het dorp dat onder de Groningers bekend staat vanwege zijn volksdansgroep 'De Zandeweerster Daansers'. De indrukwekkende molen die we passeren in het dorp heet 'Windlust' en bestaat sinds 1818. In 1976 voor het laatst gerestaureerd is het nog een werkende korenmolen. Aan het achteraf weggetje Domies Laand zijn indrukwekkend houten huizen gebouwd. Dit past eigenlijk niet bij de sfeer van zo'n dorp. Drie ezeltjes begroeten me even later bij het dorpsschooltje. Daarna loopt de route langs het middeleeuws kerkje van Zandeweer met een losstaande toren. Interieur bestaat onder ander uit het Hinszorgel uit 1731. Ook bevinden zich hier nog 2 oude Herenbanken voorzien van houtsnijwerk in deze kerk. Er bevinden zich een aantal grafkelders van voormalige borgbewoners uit de omgeving o.a. die van de fam. Onnema. De route volgt dan enkele lange betonpaden, hoogholtjes en langs bosstroken. Aan de horizon zien we de kenmerkende wit-blauwe toren van de kerk in Uithuizermeeden. Vervolgens passeren we de robuuste boerderij 'Albronda Heerd'. Na nog enkele betonpaden en grasstroken langs bosjes, volgt er een stukje ruige natuur voorzien van 2 vennen. We komen nu Uithuizen weer binnen. Even later passeren we de RK kerk 'Jacobus de Meerdere'. Dit blijkt ook de stempelpost te zijn van het 'Pronkjewailpad'. Enkele jaren geleden liep ik vanaf hier ook het Groninger traject van het 'Jacobspad'. In deze kerk bevindt zich een mooie Kruiswegstatie. De route loopt langs de draaiende Achtkante Stellingmolen 'De Liefde', het is een koren- en pelmolen Daarna kom je langs het opvallende gele Doopsgezinde zaalkerkje, dat Rijksmonument is. Het eindpunt is het strakke sobere stationsgebouw. Een wandeling in een weids landschap waarin de kerktorens aan de horizon de dorpen markeren.
Doodstil én heel leuk
Frank van der Meer, 23-05-2015
Ver weg in Nederland, in Noordoost Groningen, maakten we deze leuke wandeling. Minder desolaat is het hier dan we dachten. Natuurlijk keken we uit over eindeloze akkers. Maar we liepen ook over paadjes verscholen tussen groen, langs slootkanten met wuivend riet, door het heerlijke dorpje Zandeweer met z'n al even heerlijke kerkje. En we kwamen door Doodstil, het dorp met de mooiste naam van Nederland.
Geef reactie
