Na het prachtige Kasteel Ruurlo wandelt u langs een kasteelgracht, over een spannend pad langs de Baakse Beek, een enkel rustig boerenasfaltwegje en over sfeervolle boswegen door Boswachterij Ruurlo naar Pannenkoekenboerderij De Heikamp met daarnaast Klimbos Achterhoek. Daarna kuiert u over het kabouterpad naar Het Doolhof, altijd spannend en avontuurlijk daar even in rond te dolen. Over brede boswegen, een slingerend struinpad door dicht bos en een enkele veldweg wandelt u door afwisselend landschap weer naar het station.
Laatste versie: controleer voordat je gaat wandelen even of je de laatste versie van de routebeschrijving hebt.
Reacties
Geef reactie
Een korte maar fraaie wandeling door herfstkleurend Boswachterij Ruurlo.
Henk, 03-11-2019
Woensdag 30-10-2019 hebben we de Groene Pannenkoekwissel nr. 574 gelopen. Na de trappen over het spoor en de drukke verkeersrotonde passeren we kasteel Ruurlo. We besloten om dit op de terugweg te gaan bezoeken. Eerst een mooie wandeling langs de Baakse Beek. Een forse brede beek die droog staat. De boeren hebben het druk met het gras verzamelen en in te kuilen voordat de winter komt. Ze werken hard want na het weekend is er weer veel regen op komst. De boerderijen die we passeren staan er verzorgd bij en vallen op door een opgeruimd en schoon erf. Dan gaan we de boswachterij Ruurlo in. De nummers op de keuzepuntpaaltjes zijn een aanvullende ondersteuning op de route. Vandaag weer ideaal weer Mooie blauwe luchten en volop zonneschijn. Bij de picknickbank op het heuveltje nemen we even een pauze en hebben het uitzicht op een bruin gekleurd heideveld. Zes paden komen op deze heuvel uit. Bij de DHKMP = Pannenkoekboerderij De Heikamp is het gezellig druk, maar men heeft genoeg capaciteit om veel mensen van lekkere voeding te voorzien.. We hebben hier onder het genot van een heerlijke spekpannenkoek even de tijd genomen om de inwendige mens te versterken. Men vertelde ons dat men het graan ? een soort tarwe- waarvan het meel voor de pannenkoeken gemalen wordt, naast hun boerderij zelf verbouwd. Het vervolg van de route komt uit bij het grootste doolhof van haagbeuken ter wereld en bestaat uit meer dan 1000 meter paden. Deze keer er maar niet in gegaan, we wilden immers nog het kasteel bezoeken en dan nog een uur met het openbaar vervoer terugreizen. Na de oversteek van de drukke weg wandelen we opnieuw boswachterij Ruurlo in. De herfst genereert veel kleur in het landschap en we lopen regelmatig over een vloerkleedje van gevallen bladeren. Langs de voorname boerderij 'Klein Wiltink' en een paar bruggetjes komen we al weer in de omgeving van het kasteel. De plattegrond van het kasteel is door de eeuwen heen nagenoeg intact gebleven. In de jaren 80 van de vorige eeuw werd het kasteel verbouwd tot gemeentehuis van Ruurlo, na vijf eeuwen in bezit geweest te zijn van het adellijke geslacht Van Heeckeren. Na fusie met andere gemeenten verloor het zijn functie als gemeentehuis in 2005. Het is een rijksmonument en nu in het in bezit van de heer en mevrouw Melchers. De heer Melchers is een gefortuneerd zakenman en heeft een aanmerkelijk belang in een Chemieconcern. Eén van de zalen is geheel ingericht als trouwzaal. Van de andere vertrekken zijn de vloeren voorzien van ingelegd houtwerk en de plafonds zijn met ornamenten en voorstellingen gestuckt. Ze zijn ingericht om de collectie schilderijen van Hans Melchers tentoon te stellen. Daartoe is in het front van het kasteel een glazen atrium aangebouwd waar twee grote trappen en lift zijn geplaatst om de 1e en 2e verdieping te bereiken. De collectie bestaat uit schilderijen van Carel Willink een magisch realistisch schilder en verder japonnen van modeontwerpster Fong Leng. Het museum werd in juni 2017 geopend door Prof. mr. Pieter van Vollenhoven. Enkele creaties japonnen werden door Willink voor zijn modellen gekocht als onderdeel van zijn schilderij. Na het bezoek aan het kasteel wandelen we weer richting het drukke verkeer op de rotonde en via de voetbrug naar het station.
Routebeschrijving bijgewerkt
Bart van der Schagt, 29-07-2017
De werkzaamheden bij Kasteel Ruurlo zijn klaar, de routebeschrijving is bijgewerkt.
Reactie op Steef van Keulen
Bart van der Schagt, 20-12-2016
Steef, bedankt voor je reactie. Dat bij dat kasteel ga ik in de gaten houden. Door de vele afgevallen herfstbladeren zijn sommige paden in deze tijd van het jaar als zodanig moeilijk of zelfs helemaal niet herkenbaar. Dat geldt voor alle wandelroutes door bosrijke gebieden. Het volgen van een gps-track is dan ideaal!
Ook in de winter mooi
Steef van Keulen, 20-12-2016
De reactie van René van Doorn kan ik onderschrijven, maar met een paar aanvullingen.
- De finishing touch bij het kasteel is in volle gang.
Dat betekent dat waar gesproken wordt in de routebeschrijving onder 1 van 'bi j lantaarnpaal 2860 LA over het gras' dat je daar nu LA moet over een kaal stuk grond naar de bank. Er wordt gewerkt aan een vernieuwing van plantsoen, gras en paden. Vermoedelijk in het voorjaar zal dit allemaal klaar zijn, dat zal de museumdependance van MORE ook geopend zijn.
-Verder is de omschrijving onder 2 'na de linkerbocht bij paaltje 16 wordt...' verwarrend in dit jaargetijde met alle paden bedekt met gevallen blad. Bij paaltje 16 is dan duidelijk sprake van een T-splitsing, waarop je LA moet. Het oogt namelijk niet als een bocht naar links, doordat het pad rechtdoor niet anders oogt dan de buiten de winter drukbelopen linksafgaande kabouterroute, die dan als doorgaande route met linkerbocht zal worden ervaren. De aanduiding LA bij paaltje 16 is wel seizoenbestendig lijkt me.
Ruurlo: werkeloze koekenpannen
René van Doorn, 12-10-2016
Wandelen in de herfst, met name in bosrijke gebieden, is doorgaans een waar genoegen. Bioloog Midas Dekkers schreef onlangs treffend: de herfst is Moeder Natuur, die nog even een cognacje neemt in haar luie stoel voor ze tevreden aan haar winterslaap begint. Drie jaar terug liep ik begin van de herfst met onze beide honden de leuke, middellange GW-wandeling door de Boswachterij Ruurlo. Gisteren koos ik gelet op het druilerige en niet bepaald uitnodigende weer - ook dat kun je zo hebben in de herfst - uiteindelijk toch maar voor de korte (pannekoek) variant. Nou ja, van een variant is niet echt sprake: de routes lopen de eerste paar kilometer - langs kasteel en beek - gelijk op en dan gaat ieder zijns weegs. Al snel loop je over het grondgebied van het fraaie Kasteel Ruurlo met zijn even aantrekkelijke orangerie. De blijkbaar ingrijpende restauratie blijkt zo'n drie jaar later nog steeds niet voltooid. Zakenman en miljardair Hans Melchers kocht het destijds om er werken van Carel Willink (uit de aangekochte Scheringa-collectie) tentoon te stellen. Als een nevenvestiging van het Museum voor Nederlands Modern Realisme te Gorssel. De diverse opstallen zijn intussen fors opgeknapt en zien er fris en uitnodigend uit. Alleen de slotgrachten en het wrakke bruggetje daarover voor wandelaars liggen er nogal verwaarloosd bij. Er is vast nog wel wat geld over voor een finishing touch. Wat volgt is een lange en aardige passage over een smal paadje langs de Baakse Beek met aardige doorkijkjes naar achterliggend boerenland. De fut is er wat betreft de beek een beetje uit. Aanvankelijk nagenoeg drooggevallen, verderop matig gevuld, volgegroeid en zonder veel doorstroming. De wandelaar trekt daarna door open agrarisch landschap met mooie boerderijen, die dit wat fletse stuk wat veraangenamen. Het wordt wat spannender als je de Boswachterij Ruurlo met zijn kleine paadjes induikt. Maar eerst is daar De Heikamp. Drie jaar geleden - ook op een doordeweekse dag - belandden we halverwege de route op het grote, gezellige en overvolle terras van deze pannenkoekenboerderij. Het was destijds aangenaam, zonnig wandelweer. Met het druilerige weer van gisteren is het terras geheel uitgestorven en blijk ik binnen de enige gast. De werkeloze koekenpannen kunnen weer aan de slag en ik word gastvrij onthaald. De kwaliteit van de 'core-business' van het huis is (onveranderd) uitstekend en rechtvaardigt zeker een tussenstop. Het kronkelige 'kabouterpaadje' dat je het erf afvoert is aardig maar komt wat 'gemaakt ' over. Dat geldt zeker niet voor het aansluitende bostraject met zijn smalle slingerpaadjes: één van de dragers van de route. Ook de uitbater van het aan het begin van dit traject gelegen doolhof is deze dag werkeloos. Gelet op mijn viervoetige gezelschapsdames kan ik hem echter niet blij maken met een bezoekje. Een mooie bomenlaan voert de wandelaar weer naar het kasteel, waarna je vlotjes weer het station bereikt. Het is vandaag kort maar krachtig. De beschrijving is op orde. Voor twijfel is geen enkele plaats. Zeer geschikt voor een mooie(re) herfstdag!
Groen Wissel Ruurlo 7 km
Hugo Pos, 14-02-2016
Deze wandeling laat volop het rijke en afwisselende bosgebied zien van Ruurlo. Route gelopen tijdens natte sneeuwval en over zompige bosgrond. Het gaf een bijzonder winters sfeergevoel. Wandeling is een aanrader.
Geef reactie
