Na de bebouwing van het Brabantse dorp Middelbeers kuiert u over prachtige paden langs de Kleine Beerze (een beek), door een bos en over een (droog) pad door natte graslanden naar de Landschotse Heide. Daar wacht u een interessante verrassing uit de nabije geschiedenis: een voormalig bombardeeroefenterrein uit WOII, lees vooral het informatiepaneel ter plekke daar eens over. Na de heidewandeling wandelt u weer door bos naar de Groote Beerze. Door het beekbegeleidend bos daarvan volgt u over werkelijk schitterende slingerpaadjes talrijke beekmeanders, puur natuur is het daar! Daarna bent u door het Brabantse boerenlandschap kuierend weer vlot bij de bushalte. De route komt grotendeels over onverharde paden en wegen, alleen in Middelbeers is er horeca.
Laatste versie: controleer voordat je gaat wandelen even of je de laatste versie van de routebeschrijving hebt.
Reacties
Geef reactie
Wandeling niet meer up-to-date
Franca Peek, 07-04-2024
Door veranderingen en een afgesloten brug bij de Kleine Beerze zijn de aanwijzingen niet meer correct. Bij lantaarnpaal 15 niet links maar rechts van de Beerze gaan lopen en als je oversteekt bij de brug ook rechts aanhouden.
werkzaamheden
Irene , 05-06-2023
Gisteren deze wandeling gemaakt.
De beschrijving kan niet helemaal gevolgd worden door werkzaamheden.
Maar is zelf makkelijk te corrigeren. Door de werkzaamheden is het minder toegankelijk.
Noot op site van Waterschap De Dommel:
Beekdal Groote Beerze
Waterschap De Dommel gaat het beekdal van de Groote Beerze opnieuw inrichten. Doel is verdroging van het gebied tegen te gaan, kwetsbare natuur te versterken en wateroverlast te beperken.
Middelbeers 637
Peter Arnts, 08-04-2018
Wandeling met erg veel brede saaie paden, vooral de 1e kilometers v/d wandeling is weinig spectaculair. De Landschotse Heide is mooi. Het paadje langs de Beerze is ook mooi, maar ook erg kort. Een wandeling die wij niet nog eens zullen lopen.
Middelbeers: waterrijk wandelen
René van Doorn, 31-01-2018
Kortgeleden liep ik met onze beide honden de meerdere keren uitgestelde openingsdagwandeling van 2018. De beide viervoeters hebben er - wat zal het (Chinese) jaar van de hond voor hen voor (wandel)moois in petto hebben - duidelijk zin in. De reis gaat deze dag naar Brabant, waar voor de vroege middaguren droog, rustig, koud en zonnig weer is voorspeld. Alleen die laatste vlieger gaat niet op: de zon laat zich niet zien. Maar verder is het wandelweer - flink doorstampend - niet verkeerd. Uitvalsbasis is het op 20 bus-minuten van het tegen Eindhoven aangeplakte Best gelegen Middelbeers. Al snel lopen we langs de Kleine Beerze, die dezer dagen een grote broek heeft aangetrokken en als gevolg van de overvloedige watertoevoer weinig onderdoet voor de Groote Beerze, die we verderop tegen zullen komen. Geruime tijd volgen we het aardige pad langs de oevers van dit nogal strak getrokken stroompje. Daarna duiken we de bossen in om uit te komen bij de Landschotse Heide, een fraai natuurgebied met natte, grassige heidevelden en stevig uitgevallen vennen. De route loopt aanvankelijk om dit waterrijke gebied heen, door landbouwgebieden over een zo te zien recentelijk aangelegde ondiepe, kronkelende watergeul, die geacht wordt de waterhuishouding van het gebied te reguleren (en deze natte tijden flink aan de bak kan). Na deze omtrekkende beweging scheert de route langs een (Duits) oefenterrein voor (haven)bombardementen uit WO II. Betonnen oefenbommen markeren deze opmerkelijke locatie. Verderop slingert de route gelukkig lange tijd dwars door het natuurgebied. Na een tweede intermezzo door omringend bos en een stil landweggetje komt het aardigste deel van de route in beeld: over een klein pad volgt de wandelaar 'gelijkvloers' de Groote Beerze. Dit gezwollen stroompje meandert geruime tijd als een dolle door een smalle bosstrook met aan beide zijden uitgestrekte graslanden. Het lijkt wel alsof het water steeds weer uit zijn groene (maar in deze tijd wat kale) corridor wil ontsnappen, maar last minute toch weer terugkeert, ongetwijfeld om de wandelaar te plezieren. Als het bos er opeens mee ophoudt is het gedaan met deze aantrekkelijke passage en volgt het water een strakker en minder spannend parcours door open grasland. Voor de wandelaar volgt nog een stevig stuk graspad langs de beek. Vervolgens stappen we over gammele planken naar de andere oever, nemen afscheid van de Groote Beerze en bereiken over asfaltweggetjes eindpunt Middelbeers. De heldere beschrijving zorgt er mede voor dat de wandelaar zo'n drie uur zorgeloos kan genieten van deze waterrijke en afwisselende route.
Geef reactie