Je moet er een flink stuk door de ruim opgezette groene woonwijken van Marum voor over hebben, maar daar krijg je wel wat voor: het prachtige, serene coulisselandschap van het Groninger Westerkwartier. Door het Haarsterbos wandelt u over kilometerslange kronkelpaden en langs menig houtwal. Na een stuk asfaltweg (om de A7 over te steken) kuiert u een flink stuk door het Trimuntbos, gevolgd door een prachtige wandeling om en door de Jilt Dijksheide (met ven). De terugtocht gaat o.a. over een superstil boerenwegje en een flink stuk over het voormalige spoortracé Drachten - Groningen, nu een fietspad met grasweg. Over een groen, oud kerkenpad wandelt u strak langs de bebouwing van Marum weer naar de bushalte.
Laatste versie: controleer voordat je gaat wandelen even of je de laatste versie van de routebeschrijving hebt.
Reacties
Geef reactie
Een pittige wandeling in een landschappelijk, bos en heidegebied met een intens oorlogsverleden.
henk, 16-04-2019
Zondag 14 april 2019 liep ik Groene wissel 506 -Marum. Een zonnige droge dag met een koude noord-oosterwind. Met de Q-liner uit Groningen over A7 in 20 minuten ter plaatse. Bij de rotonde narcissen borders die op hun retour zijn, ook de magnoliabomen laten hun bloemen vallen. Nu is het de tijd van bloeiende tulpen en krentenbloesemstruiken, die je een aantal malen langs de route ziet. Bij de volgende rotonde ligt het grote horecapand 'De Kruisweg Marum' een begrip sinds mensenheugenis, uitgaanscentrum bij uitstek: zalen voor diverse gelegenheden, hotel-café, bar, restaurant, disco - dancing. Marum is in de loop van de jaren uitgegroeid tot een grote plaats waar veel werk is en men prettig woont. In de Raadhuisstraat staat het gemeentehuis. Sinds 1-1-1019 is Marum onderdeel van de gemeentelijke herindeling. Samen met Leek, Grootegast en Zuidhorn vormen ze nu de gemeente Westerkwartier. De route koppelt een aantal natuurgebieden aan elkaar via bossen, heide en landbouwgebieden en uiteindelijk via een oud kerkpad terug naar de start. Even buiten Marum gaat de route Het Haarsterbos in. In dit bos dat na de vervening van het hoogveengebied is aangelegd zijn ook nog sporen te vinden van het oerbos. Voornamelijk berken en eiken groeien hier. In het verleden leverden de eikenbomen volop brandhout. Door een speciale manier van afzagen sproten de stammen weer uit en leverden opnieuw brandhout. Dergelijke 'strubben' - grillig gevormde eikenstruiken zie je onderweg door dit bos nog regelmatig. De A7 die hier niet ver vandaan ligt is zichtbaar en hoorbaar aanwezig. De wandeling verloopt grillig door de rand van dit bos. Een ontmoeting met een toevallige passant brengt het gesprek al gauw op het onderhoud van het bos dat in handen is van Staatsbosbeheer. Tot voor kort waren de bospaden veranderd in modderige sporen veroorzaakt door de crosssport. Staatsbosbeheer heeft deze paden van een laag stevig zand voorzien en het is hier nu weer prima te lopen. Hier en daar ligt een omgezaagde boom over het pad, wellicht een obstakel om het pad voor wandelaars te behouden. Langs de boerderij de Zonnehoeve en het talud van het viaduct over de A7 bereik je het volgende interessante bosgebied nl 'Trimund'. Dit bos is wat groener maar ook een licht doorzichtig bos. Hierin bevond zich rond de dertiende eeuw het vrouwenklooster 'Tribus Montibus' wat letterlijk betekent 3 bergen. Er is weinig bekend over dit klooster, later werd het ingelijfd bij het klooster Aduard. Een heel aardige wandeling door dit gebied verteld over de onmogelijke liefde van een non van dit klooster 'Het Witte Nonnenpad'. Het gebied Trimunt heeft een oorlogsverleden dat tot op de dag van vandaag zijn sporen heeft nagelaten onder de nazaten van Marum en herinnerd wordt in de monumenten. In 1940 waren de bezetters begonnen in Trimunt een radarpost te instaleren onder de codenaam 'Löwe'. Het doel daarvan was om overvliegend geallieerde toestellen te peilen en eigen nachtjagers er naar toe te dirigeren om deze uit te schakelen. In de loop van de tijd ontstond hier in de bossen naast een barakkenkamp, enkele bunkers en geschutsopstellingen. De bevolking van Marum en De Haar ondervonden weinig hinder van dit complex. Toen in begin 1943 bekend werd dat Nederlandse Militairen alsnog in Duitsland verplicht zouden worden om voor de Duitse oorlogsindustrie te moeten werken braken er overal stakingen uit om de Duitsers te tonen, dat ze dit niet van plan waren. Winkels gingen dicht, boeren leverden geen melk meer aan de zuivelfabrieken. Bootjes en melkkarren die voor het transport dienden werden vernield. De boeren lieten hun melk in de sloten lopen en zodoende werd deze april-mei staking ook wel 'Melkstaking' genoemd. Een kwajongensstreek op 3 mei 1943 had rampzalige gevolgen. Over de weg naar Trimunt werden tot 2 keer toe boomstammetje gelegd om de Duitsers dwars te zitten.. Daarop werden er 16 willekeurige mannen opgepakt in De Haar/Marum en onder bedreiging naar Trimunt gedirigeerd, onder hen een dertienjarige jongen. Nadat de SD uit Groningen uitvoerig bericht had gehad over de stakingen en sabotage kwam van daaruit het bevel om een voorbeeld te stellen en de gevangen op Trimunt te fusilleren. Het traject van de Groene Wissel loopt vervolgens om het natuurgebied 'Jilt Dijksheide' heen, een enigszins vergrast heidegebied met een grote plas. Het laatste deel daarvan is een onder water gezet weilandje, waar in de natte gebieden keien als rustplaats voor vogels zijn gelegd. Je zie er veel verschillende meeuwen o.a. kokmeeuwen. Ook hier vergrast de heide zodanig dat deze amper gelegenheid krijgt zich te handhaven. Via het landelijk coulissen-gebied en een aantal boerderijen kom je uiteindelijk via het schelpenpad over het voormalig tracé van de Drachtster-tramlijn Drachten-Groningen weer in bewoonde gebieden. Aan dit schelpenpad ligt ook nog een monument dat memoreert aan het fusilleren van een 5 tal mannen die een aanslag hadden gepleegd op deze tram in 1944. Onder de A7 door lopend wordt door een hele ploeg graffiti-jongelui de grijze tunnel voorzien van kleurige afbeeldingen en spreuken. Even later bereik je het kerkje dat één van het oudste bakstenen kerkje in Groningen is, gebouwd rond de 12e en 13e eeuw. Bij de ingang van het kerkterrein staat het oorlogsmonument ter nagedachtenis van de 16 mannen van Marum, die na de oorlog in het natuurgebied 'Appelbergen' werden gevonden en in Marum werden herbegraven. Aan het kerkje werd een houten huisje gebouwd, symboliserend een cel uit het klooster. Na binnenkomst en een druk op de knop hoor je koormuziek en de stem uit het verleden die het verhaal verteld van de onmogelijke liefde van de non en de soldaat, die door haar werd verpleegd in het nonnenklooster gelegen in 'Trimunt'. In een kistje ligt de folder van de wandelroute die hier begint en eindigt. Na het passeren van de melkfabriek van Marum 'Zuidelijk Westerkwartier', die nu onder de Campina-Friesland groep wordt beheerd, loopt onze route via een groen kerkpad achter de woonwijk langs en komt uit op de straten die we op de heenweg ook al mochten bewandelen. Na een 10 minuten is de bushalte aan de A7 al weer bereikt. Een pittige wandeling in een landschappelijk, bos en heidegebied met een intens oorlogsverleden. Wandelgroet uit Appingedam, Henk.
Geef reactie
