Vanaf de achterkant van het Hauptbahnhof wandelt u door het karakteristieke zuidelijk stadsdeel, over de Burtscheider Markt (een gezellig horecarijk pleintje) en langs het St. Johann Baptistklooster naar het groene Gillesbachtal. Daarin kuiert u over prachtige asfaltwandelpaden langs de Gillesbach naar het Aachener Wald. Door de rustigste delen daarvan komt u over leuke kronkelpaden, een afwisselende tocht door dit enorme woud. Na het bostraject wandelt u een flink stuk zigzaggend door fraaie, groene villawijken (met hier en daar een klein stadsbos) en wederom over de Burtscheider Markt naar het station. Niet alleen in de stad maar vooral in het woud gaat u af en toe flink aan de klim, in het woud beklimt u zelfs de 300 meter hoge Koningsberg. Dus ga fit op pad en trek bergschoenen aan, van beiden zult u veel plezier hebben. Horeca is er met het stadsdeel in ruime mate en verder alleen aan het begin en einde van het bostraject. In het woud komt u regelmatig bankjes en twee houten bos(schuil)hutten tegen.
Laatste versie: controleer voordat je gaat wandelen even of je de laatste versie van de routebeschrijving hebt.
Reacties
Geef reactie
Groene Wissel 387
Jacques Theunissen, 23-07-2017
Geen lang verhaal, vandaag Groene Wissel 387 Aachenerbos gelopen. Perfecte wandeling gehad, nergens fout gelopen, de tekst is geheel OK, daar is niks mis mee. Bijzondere wandeling om in deze toch drukke stad, alle groene plekjes te vinden en te bewandelen. Ik ben van Zuid-Limburg, en deze wandeling heeft mij op vele plekken gebracht waar ik nog nooit geweest ben.
Ik ben niet gestart in Burtscheid/Aken maar van Parkeerplaats van Restaurant Gut Entenpful, vandaar naar de route gelopen via de knooppunten. Tevens ben ik naar het centrum van Aken gelopen voor koffie en kuchen. Een zeer geslaagde zondag gehad, mooi weer, wat nog meer. Succes met het uitzetten van Groene Wissels. Een tevreden wandelaar.
Geen doorkomen aan, route hersteld
Bart van der Schagt, 17-07-2016
Ook al vinden sommige wandelaars (en begeleidend viervoeters) het juist leuk, 100 % dichtgegroeide paden zullen de meeste wandelaars niet zo waarderen. Dus heb ik deze paden uit de route gehaald en er uitstekende alternatieve slingerpaden voor terug gevonden. De routebeschrijving is weer helemaal bij de tijd.
Reactie op René van Doorn
Bart van der Schagt, 14-07-2016
René: bedankt voor je geweldige verslag van deze hier en daar avontuurlijke tocht. Omdat niet elke wandelaar gecharmeerd zal zijn van die 100% struinstukken en ook om de gewijzigde wandelroutepaaltjes, ga ik binnenkort proberen de route wat aan te passen en de tekst overeen te laten komen met die paaltjes. Ik sluit de route niet van internet af want al struinend is deze route nog steeds goed te volgen, blijkt uit jouw verslag.
Aachen: Spass und Abenteuer im Wald
René van Doorn, 14-07-2016
Hij stond al maandenlang op mijn lijstje, deze avontuurlijke wandelroute door het Akense Bos. Gisteren kwam het er eindelijk van. Het weer - bewolkt met sprankjes zon en spatjes regen - paste goed bij een boswandeling. Vroeg op pad, solo met onze twee reislustige en wandelgekke honden, per spoor naar Heerlen. Eind vorig jaar, toen ik de aardige stadswissel door Aken liep, zoefde ik met de Euregiobahn in een half uurtje naar hartje Aken. Maar Heerlen is zijn directe spoorverbinding met Aken kwijt. Door de forse overstaptijd is de (snel)bus nu net zo snel en rijdt bovendien frequenter. Het eerste half uur van de route loop je langs een oude stadspoort, over een gezellig plein met kerk/klooster en door een verder niet erg tot de verbeelding sprekend stadsdeel de binnenstad uit. Aber jetzt geht's los: een lang wandelpad langs de Gillesbach leidt je op alleraardigste wijze de stad verder uit naar de rand van het Aachener Wald, het hoofdgerecht van deze wandeltocht. Een ten Zuiden van de stad gelegen groot bosgebied, waar het stevig klimmen en dalen is over een fijn netwerk van goed onderhouden bospaden. Door afwisselend naald- en loofbos met aan de randen meerdere kleine bosbeekjes. Doordeweeks een oase van rust; er loopt één drukke verkeersweg N-Z door het gebied. De uitgebreide beschrijving loodst de wandelaar met vaste hand door het gebied; geen overbodige luxe in dit grote woud, waar je je richtingsgevoel mede door de regelmatige koerswijzigingen soms wat kwijt raakt. Het is onderweg drie keer stevig maar heerlijk struinen geblazen. Het lijkt wel of onze Oosterburen niet van struinen houden en de gebaande paden prefereren. De betreffende paadjes en sporen zijn namelijk behoorlijk overwoekerd en deels begroeid. De afgelopen tijd heeft de natuur haar slag geslagen. En daar kan die enkele GW-wandelaar niet tegenop. Het kronkelpad met struinkarakter halverwege punt 3 van de beschrijving vervaagt gaandeweg en lost op in onoverzichtelijk struikgewas. 100% struinend en koershoudend komt je echter uit bij het verderop in de beschrijving genoemde gaashek. Het verruigde en grassige bospaadje halverwege punt 4 is zeer ernstig overwoekerd en deels niet meer als zodanig te herkennen. Ook daar is 100% struinen naar het droge bosdal geboden, waar je verderop een geciviliseerd pad richting het volgende herkenningspunt (alweer een gaashek) volgt. Het kan natuurlijk ook zijn dat ik hier en daar wat over het hoofd heb gezien en het mij onnodig moeilijk heb gemaakt! Hoe dan ook, een aantal avontuurlijke passages, waar ik overigens bepaald niet vies van ben, maar potentiële showstoppers voor wat minder ervaren wandelaars. De wandelpaaltjes, die nogal eens als (extra) herkenningspunt in de beschrijving worden opgenomen zijn blijkbaar recentelijk vervangen en sporen niet allemaal meer met de tekst. Honden mogen overal loslopen, althans ik heb geen verboden of geboden aangetroffen, en daar hadden onze meisjes wel oren naar! En dan de horeca onderweg: Op de 'heenweg', aan de rand van het woud loop je langs een aardig etablissement, maar daar was het kennelijk 'Ruhetag'. Bij het verlaten van het woud stuit je op Haus am See met een groot terras met zicht op een klein stuwmeer. Het overkomt mij dit jaar wel vaker, maar even tevoren was het gaan miezeren. En binnen, in het chique restaurant: dat leek mij met twee (natte) honden niet zo gepast. De gemoedelijke en horecarijke Burtscheider Markt biedt tegen het eind van het traject uitkomst. Een korte stop zeker waard, al was het alleen maar om je voor te bereiden op de afsluitende kuitenbijter, de zeer steile Hauptstrasse. Het zal voor veel collega-wandelaars niet echt naast de deur zijn, maar deze GW is zeer geschikt voor de liefhebber van een pittige, zeer groene en (gecontroleerd) avontuurlijke tocht!
Mooie en duidelijk omschreven wandeling
Een wandelaar, 04-05-2013
Een hele mooie en duidelijk omschreven wandeling, met als kuitenbijter aan het einde de Hauptstrasse (13% stijging).
Geef reactie
