Eiland van Dordrecht

Dordrecht kreeg in 1220 stadsrechten - daarmee is het de oudste stad van Holland: een gunstig gelegen handelscentrum aan de grote rivieren. Na de Elisabethsvloed van 1421 raakte Dordrecht in één keer z'n achterland kwijt, vruchtbaar akkerland. Dordrecht kwam aan een binnenzee te liggen; ter bescherming van de stad moesten er nieuwe dijken worden opgeworpen. Tijdens de wandeling passeer je ook de 'Zeedijk': er is in de verste verte geen zee te zien, maar dat is twee eeuwen lang wél realiteit geweest. Dordrecht stond na de Elisabethsvloed bekend als 'het Venetië van het noorden': de stad was aan alle kanten omgeven door water: een stadeiland aan de rand van een binnenzee. Pas in de zeventiende eeuw kwam het tot nieuwe inpolderingen en bedijkingen; toen ontstond het Eiland van Dordrecht in z'n huidige vorm, met een banaanvormig poldergebied ten zuiden van de stad, grenzend aan de Nieuwe Merwede en de Biesbosch.

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij deze wandeling.

Geef als eerste reactie.

Mijn wandeling