Toegegeven, deze etappe is niet de fraaiste uit de route. Toch is het al met al geen vervelende wandeling. Het gebied tussen de grensplaats Oldenkotte en het aardige Berkelstadje Vreden kenmerkt zich vooral door lange rechte asfaltwegen, grootschalige landbouw en bossen zonder wandelpaden. De Berkel ligt diep ingesneden in het landschap en krijgen we onderweg nauwelijks te zien. Daar hebben we tijdens de wandeling natuurlijk mee te dealen. Gelukkig is het geen lang traject en er zitten zeker ook leuke stukken tussen.We kozen voor een route over rustige landbouwwegen, zonder al teveel omwegen. Tussen Ellewick en de rand van Vreden lopen we lange tijd via een best aardige bosstrook evenwijdig aan een breed fietspad. De binnenkomst in Vreden is dankzij de parkachtige omgeving heel prettig. Eindelijk zien we de Berkel weer! Na alle 'wandelcorvee' is het goed toeven in het aardige centrum van Vreden.
Reacties
Geef reactie
Eibergen naar Vreden
Willem de Wandelaar, 14-09-2021
Tijdens deze etappe blijft de Berkel een beetje uit de buurt. Even voorbij Ellewick steek ik de Berkel over. Hier heeft de rivier zich een beetje ingesleten in het landschap. Pas vlak voor Vreden heb ik weer een ontmoeting met de rivier. Een mooi gedeelte ligt in een bosstrook waar afbeeldingen van de kruisstaties te vinden zijn, met vele bankjes.
Voor een verslag van mijn wandeling van Eibergen naar Vreden kun je kijken op :
https://willemswonderlijkewandelingen.com/2021/09/08/berkelpad-3/
Rustig wandelen
Frits Schipper, 04-06-2021
Een paar weken geleden stond ik hier aan de grens met Duitsland, bij café Rotering. Het einde van het Nederlandse deel van het Berkelpad. Een snel vervolg zat er niet direct in verband met de coronamaatregelen van Duitse kant. Deze zijn inmiddels weer versoepeld en zodoende kon ik vandaag de eerste Duitse Berkelpad route lopen. Aangezien het openbaar vervoer in (dit deel) van Duitsland niet erg best is, ben ik eerste naar Vreden gereden, daar de fiets neergezet en vervolgens terug naar Oldenkotte. Bij de volgende wandelingen doe ik dit ook zo. Veel van de Berkel zie je niet: je passeert de Berkel aan het begin en daarna pas weer aan het eind. De wandeling op zich is best wel prettig. Op de asfaltwegen is het zeer rustig, af en toe een auto of tractor, een verdwaalde fietser en zelfs zag ik nog een oudere hardloper. Het geeft je wel de kans om rond te kijken naar de weilanden, de akkerbouw en naar de korenvelden. Opvallend zijn hier de vele landkruizen en oorlogsmonumenten. Het mooiste deel van de wandeling was dan ook het bospad met op regelmatige afstand 'heilige huisjes' met een moderne variant van de katholieke kruisgang. Zou je dit pad vanaf de andere kant lopen dan zou je aan het eind recht op een groot beeld van de gekruisigde Christus uitkomen. Het nieuwbouwwijkje waar ik langs kom heeft Nederlandse steden als straatnaam: Hengeloerstrase, Borculoerstrase, Deventerstrase. Na een onderdoorgang komen we weer bij de Berkel die we nu tot in Vreden kunnen volgen. Bij de Berkelhaven zie ik onze baadster weer terug, ditmaal vergezeld van een mannelijke badgast. Door een klein openluchtmuseum kom ik weer in het centrum van Vreden. Na een beetje rondkijken pak ik de fiets en ga terug naar Nederland.
Geef reactie
