Waddeneiland Wieringen

Wandelen over Wieringen, het voormalig Waddeneiland
In de kop van Noord-Holland ligt het voormalig Waddeneiland Wieringen. In 1924 is het door een dijk vastgelegd aan het vasteland. Later is door inpoldering het eiland helemaal aan het land vast komen zitten. Ze zeggen dat je er nog steeds het 'Waddengevoel' krijgt. Hippolytushoef, in de volksmond Hiepo genoemd, is het grootste dorp.

Op weg naar Wieringen
Wandelen rond het voormalig Waddeneiland Wieringen. Dat zat al een tijdje in mijn hoofd en nu ging het er echt van komen. Ik wilde met eigen ogen zien of ik het oude eiland nog kan ontdekken in het landschap en of de typische Waddensfeer er nog te vinden is. Ik zocht op Wandelzoekpagina.nl wat de mogelijkheden voor een wandeling waren en vond een leuke Groene Bus Wissel van 15 km en een wandeling van het Landschap Noord-Holland met de naam Ommetje Eiland Wieringen van 13 km. Met beide beschrijvingen in de hand gingen we op pad; met mijn wandelmaatje in de auto richting Wieringen.

De Haukes
Omdat we niet met de bus kwamen en we de aanwijzing voor het startpunt van de Ommetjeswandeling ook wat vaag vonden (Hippolytushoef, bij bushalte N99 (zuidzijde, bij restaurant) kozen we er voor om te starten bij De Haukes. Bij dit sfeervolle dijkdorp met jachthaven konden we prima parkeren en de beide routes, die nagenoeg overeen kwamen, liepen hier beiden langs. We stonden wel voor een uitdaging. Het Ommetje ging met de klok mee en de Groene wissel tegen de klok in. We moesten kiezen.

Over de dijk
We besloten met de klok mee te lopen want dan konden we meteen over het dijkje langs het Amstelmeer. Leuk! Ik vind het heerlijk om rustig te wandelen zonder hinder van (auto)verkeer. Het dijkje hadden we helemaal voor onszelf.

Dat deed ons besluiten om de hele kustlijn te volgen. Nadat we met een viaduct de N99 hadden overgestoken liepen we verder met de Waddenzee aan onze linkerhand. Je ruikt het zoute water, en inderdaad; je zou je zomaar op een Waddeneiland kunnen wanen. We wandelden bovenop de Zeedijk tussen de schapen. We passeerden het vogelreservaat waar het een lawaai van jewelste was. Wat kunnen vogels een geluid maken. We hadden een prachtig uitzicht; links over de Waddenzee en rechts over het licht golvende landschap met akkers, grasland en wat bewoning in de verte.

Hippolytushoef
Uiteindelijk moesten we toch van de dijk af om richting Hippolytushoef te gaan, een aardig dorp. Daar liepen we helemaal verkeerd waardoor we veel te westelijk het dorp uitkwamen en er geen mogelijkheid was om de N99 over te steken. We hadden geen tijd om terug te lopen en maakten daarom een nieuwe route via Westerland terug naar onze startplek, de Haukes.

En?
Het was een heerlijke middag, vooral omdat het er zo rustig is en er een groot deel onverhard gewandeld kan worden. Het landschap is glooiend en je kunt duidelijk zien dat het eiland hoger ligt dan het naastgelegen polderlandschap. Ik kreeg dat Waddengevoel wel. Ommetje Eiland Wieringen is een prachtige wandeling over wier- en waddendijken, langs een oude haven, een zoet water meer en de zoute Waddenzee. Een echte aanrader.

Ik denk dat we door het laatste stuk af te snijden een mooi deel van Wieringen gemist hebben. De Hoelmerdijk lijkt me prachtig en las ik dat de route ook door een bos gaat? Echt iets gemist dus. Dan gaan we toch gewoon nog een keer terug. Dat is echt geen straf. Ik zie er nu al naar uit.

augustus 2016
Copyright: Wandelvrouw