Verrassend Amsterdam Noord

Bart van der Schagt de routemaker van de Groene Wissels brengt dit jaar in samenwerking met Wandelzoekpagina en Uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig een wandelbundel uit met de twintig populairste Groene Wissels van de provincie Noord Holland.

Eén van mijn favoriete Groene Wissels in deze provincie is de Groene Wissel Amsterdam CS Waterland 1. Deze wandeling leid je over de pittoreske Nieuwendammerdijk en de uitgestrekte Waterlandpolders. Je komt langs de onvervalste dorpjes Ransdorp en Zunderdorp.

Vliegenbos en Nieuwendammerdijk
Vroeg vertrokken we naar Amsterdam Centraal. Een enkeling nam de pont naar de andere kant van het IJ. Het motregende toen we het IJ pontje afstapte. We hadden mooi uitzicht op het Centraal station en de gekleurde kap van het nieuwe busstation. We wandelden een stukje over de IJ promenade, maar sloegen al snel af richting wat troosteloze flats. We liepen over de Meeuwenlaan langs de arbeiderswoningen met twee woonlagen en een kap. De Vogelbuurt, zoals deze Amsterdamse wijk wordt genoemd, kwam onlangs nog in het nieuws door de documentaireserie Schuldig over de schuldenproblematiek in de Vogelbuurt.

Onder de metalen bogen door kwamen we in het Vliegenbos. In het oudste bos van Amsterdam fietste mijn opa vroeger met mijn moeder achter op de fiets. We slingerden over de paden tussen het woud van iepen en esdoorns. In het fluitenkruid lag een zwerver ingerold in zijn slaapzak.

Na een bruggetje kwamen we op de Nieuwendammerdijk. We waren de drukke stad meteen vergeten en we gingen even terug in de tijd. We wandelden langs lintbebouwing. Na de dijkdoorbraak in 1514 bouwden vissers, handelaars en scheepmakers hun houten huisjes en hun scheepswerven. Bij het Nieuwerdammer Sluisje, één van de oudste huizen van de dijk, waren ze bezig om een podium voor Koningsdag op te bouwen. We wandelden de dijk af en kwamen een paar prachtige houten huizen met klokgevels tegen.

Ransdorp en Zunderdorp
We wandelden Nieuwendam uit en we gingen richting de Waterlandse polders. Er hing een flinke laag nevel over de grasvelden. We konden eindeloos kijken toen we over een asfaltpad tussen de graslanden liepen. Normaliter kwamen we weinig wandelaars tegen en we waren nu verrast door het aantal dat ons tegemoet liep. Een wandelaar, die alleen liep, spraken we aan. Hij vertelde dat hij meedeed aan een georganiseerde wandeltocht door de Waterlandpolder. Hij had net een stop gehad in Ransdorp.

In de verte zagen we de kerktoren van Ransdorp zonder torenspits. De toren is een monument en werd in de Tweede Wereldoorlog gebruikt als uitkijkpost van de Duitsers. Rembrandt maakte ooit een tekening van deze toren.

Het monument was opengesteld op het moment dat we er langskwamen. Een vriendelijke dame vertelde ons wat over de kerk. We namen nog wat achtergrondinformatie over Tuinsteden van Noord mee.

In het hart van het dorp streken we neer bij Hotel-Café de Zwaan. Een echt bruincafé met pooltafel waar je terecht kunt voor een uitsmijter, tosti of een borrelplank met leverworst en kaas. De pauze van de groep wandelaars was net voorbij en wij streken neer in een vrijwel leeg café. We bestelden een kop koffie en een stuk appeltaart met slagroom. Bij het afrekenen ontstond een klein probleem. Ze hadden namelijk geen pinautomaat en wij hadden niet genoeg cashgeld bij ons. De vriendelijke eigenaresse loste dit prima op. We konden het via internetbankieren overmaken.

We vervolgden onze voettocht en kwamen langs een schilderachtig houten muziektent. We wandelden het dorpje uit en de weilanden in. Daar zagen we schapen met net geboren lammetjes.

We liepen het recreatiegebied van de Zwarte Gouw in. In de verte hoorden we utto utto utto en zagen in het weiland een weidevogel met een rechte snavel en oranje kop. Het was de grutto. Onze route ging over een vlonderpad dat midden in het drassige grasland lag. Het was nog een heel spektakel om over deze houten ondergrond te lopen. Bij elke stap dat ik zette had ik idee dat mijn schoen in een stuk moeras stapte. Voetje voor voetje ging ik over dit wiebel pad. Aan het einde van het laarzenpad was ik blij dat ik weer een stukje asfalt zag.

Het was een welkom onthaal in Zunderdorp. Het hele dorp was versierd met oranje en roodwitblauwe vlaggetjes. Het leek wel of in elk huis een feestje werd gevierd.

Noordhollandskanaal
Het volgende deel van de route was even doorbijten. We verlieten de Waterlanddorpjes en wandelden weer richting de stad. We liepen een rechte weg langs het Noordhollandskanaal, dat loopt van Amsterdam-Noord, via Purmerend en Alkmaar naar Den Helder. Op het kanaal voeren kleine bootjes. Net voor het de krijtmolen D'Admiraal staken we middels een brug het kanaal over en liepen langs de krijt- en trasmolen. Naast de molen was een aller schattigst kinderboerderij de Buiktuin waar we even een kijkje namen.

Het laatste deel van de route ging door het Noordenpark. Voor de Noorderparkbar stonden gekleurde strandstoelen uitgestald. Het was nog geen weer om met een cocktail in een ligstoelte zonnen. Binnen was de bar wel goed bezet. De Noorderparkbar is het eerste gebouw van Nederland dat 100% uit tweedehands bouwmaterialen bestaat.

Toen we de route aanvingen was de pont over het IJ vrijwel onbezet. Bij terugkomst was dit wel anders. Drommen fietsers en voetgangers wilden met onze mee naar de overkant.

januari 2017
Copyright: Verawandelt